تلگراف: چین در حال پیشروی است آمریکا سرگرم محاکمه ترامپ
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۰۵۲۵۱
روزنامه انگلیسی تلگراف معتقد است به هر طرف که نگاه کنید چین در حال پیشروی است، در حالی که غرب توسط چیزهای بی‌اهمیت منحرف شده است.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دیلی تلگراف می‌نویسد: با ظهور چین و سقوط آمریکا تحولات مهمی در حال وقوع است. وقایع هفته‌های اخیر را ببینید. آمریکا روی یک داستان متمرکز بوده: محاکمه رئیس‌جمهور سابق به اتهاماتی که توسط یک دادستان جاه طلب چپ‌گرا مطرح شده که می‌خواهد با زندانی کردن دونالد ترامپ نام خود را مطرح کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شهرهای آمریکا از نیویورک تا سانفرانسیسکو از مرکز در حال پوسیدن هستند عواملی از سرقت تا جنایات خشونت‌آمیز در این باره دخیل بوده‌اند. با این وضعیت و در این شرایط، آمریکا توسط رئیس‌جمهوری اداره می‌شود که همگان می‌توانند ببینند در حین کار نیمه خواب است و معاون رئیس‌جمهوری را کنار خود دارد که به سرعت عمل نمی‌کند.
در این میان، حزب کمونیست چین طرح‌های خاص خود را دارد. در هفته‌های اخیر «شی جین پینگ» رئیس‌جمهور میانجی‌گری بین سعودی‌ها و ایرانیان را رقم زد. دوام این توافق نکته اصلی آن نیست. نکته اصلی آن است که پکن نقشی را برعهده می‌گیرد که واشنگتن زمانی می‌توانست در میانجی‌گری قدرت برای چنین معامله‌ای ایفا کند. در پایان ماه گذشته زمانی که شی در مسکو حاضر شد تا طرح چینی برای پایان دادن به جنگ در اوکراین را ارائه کند نیز وضعیت به همین منوال بود. این طرح به روسیه اجازه می‌دهد تا دستاوردهای ارضی خود را در طول جنگ تجاوزکارانه‌اش حفظ کند. بنابراین، طرح خوبی نیست و آمریکایی‌ها بلافاصله آن را رد کردند. با این وجود، نکته اصلی این‌جاست که بار دیگر این چینی‌ها بودند که ابتکار عمل را به دست گرفتند و سطح جهانی رژه رفتند و خود را به عنوان حافظ نظام بین‌الملل مطرح کردند.
در همین حال «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهور فرانسه در هفته جاری برای ادای احترام به پکن سفر کرد. این در حالی‌است که پیش‌تر رئیس‌جمهور فرانسه برای توقف جنگی مانند اوکراین به منظور گفت‌وگوهای معنادار به واشنگتن سفر می‌کرد.
در حالی که ما در انگلیس در مورد مواردی مانند این که آیا یک زن می‌تواند آلت تناسلی داشته باشد یا خیر، یا این که ما تا چه‌اندازه نژادپرست هستیم در هفته جاری بحث کرده‌ایم سیاستمداران و نمایندگان ارشد چین مشغول سفر به سراسر نقاط جهان برای انجام معاملات تجاری هستند. از زمانی که پکن در سال ۲۰۰۱ میلادی به سازمان تجارت جهانی راه یافت (تصمیمی که هم از نظر تاریخی و هم در حال حاضر نیز غیر عاقلانه به نظر می‌رسد) از قدرت مالی خود برای بهره‌برداری همزمان از قوانین و شکستن آن استفاده کرده است.
امروز چینی‌ها حتی تمایل خود را برای تضمین تسلط اقتصادی در قرن 21 و پشت سر گذاشتن سیستم مالی تحت سلطه دلار آمریکا را پنهان نمی‌کنند.در هفته جاری چین بار دیگر در حیاط خلوت آمریکا قرار داشت. پس از مجموعه‌ای از مذاکرات توافق تازه بین چین و برزیل اعلام شد. در اینجا یک عامل برجسته است: معامله به طور کامل دلار آمریکا را دور می‌زند. آژانس توسعه تجارت و سرمایه‌گذاری برزیل اعلام کرد که این امر هم باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود و هم تجارت و سرمایه‌گذاری دوجانبه بهتر بین دو کشور را ارتقا می‌دهد. فحوای سخن این بود: ما دیگر به آمریکا یا واحد پول آن کشور نیازی
نداریم.
از بسیاری جهات این موضوعی تعجب آور نیست، زیرا مجالس و دولت‌های متوالی آمریکا از هر طیف سیاسی در دهه‌های اخیر کارهای زیادی برای کاهش جایگاه دلار آمریکا انجام داده‌اند. فرقی نمی‌کند دموکرات باشند یا جمهوری خواه. هزینه‌ها و بدهی‌های دولت ایالات متحده صرفا در حال افزایش بوده است.
در حالی که ما حواس خود را با مسائل مضحک پرت می‌کنیم چین به سادگی به آینده‌اش ادامه می‌دهد. در حالی که موسسات ما به سمت عقب خم می‌شوند تا حد ممکن «متنوع» و «متکثر» باشند موسسات چین به سادگی سعی می‌کنند تا حد امکان مسلط شوند. از ظهور شرکت‌های چینی تا رفتار تهاجمی فزاینده چین در قبال تایوان رویکرد پکن را می‌توان مشاهده کرد. این در حالی‌است که غرب تلوتلو می‌خورد و لنگان حرکت می‌کند.
در عرصه فناوری سالیان متمادی مشخص بود که پلتفرم چینی تیک تاک بسیار مشکوک است. این پلتفرم کودکان و نوجوانان را در بریتانیا و آمریکا مجذوب خود ساخته است.
ما بحث‌های پایان ناپذیری از وست مینستر تا واشنگتن در مورد نحوه مدیریت فناوری‌های چینی داریم که ممکن است پیش‌تر کار خود را برای به خطرانداختن ما انجام داده باشند. این وضعیت کمانچه زدن نرون در حالی که رم در حالت سوختن بود را به ذهن متبادر می‌سازد. کاری که رهبران ما انجام داده‌اند بدتر از این است. جوامع ما و دولت‌های‌مان رقص‌های کوچک احمقانه‌ای را انجام می‌دهند: گاهی تیک تاک گاهی مانند مکرون در پکن. این در حالی‌است که حزب کمونیست چین زمین را از زیر پای رقصان ما تکان می‌دهد.
منبع: مشرق
کلیدواژه: اعتراضات فرانسه قیمت دادگاه ترامپ مسکو بریتانیا ترامپ امانوئل مکرون دونالد ترامپ آمانوئل مکرون اوکراین آمریکا خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت رئیس جمهور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۰۵۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشتباه مهم من در دوره اول این بود: زیادی خوب بودم!- ترامپ
منبع: تایم
تاریخ انتشار: 30 آوریل 2024
گفتگوی اریک کورتسا با دونالد ترامپ
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
دونالد ترامپ: سیاستمدار، تاجر و سلبریتی آمریکاییِ ۷۷ ساله است که در خلال سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ چهل و پنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحدۀ آمریکا بود. ترامپ زادۀ نیویورک است و از مدرسۀ وارتونِ دانشگاه پنسیلوانیا، لیسانس اقتصاد گرفته. او ۴۵ سال ریاست «سازمان املاک و ساخت‌و‌ساز ترامپ» را برعهده داشت و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ مجری و میزبان ریلتی‌شویِ محبوب «کارآموز» در ان‌بی‌سی بود.
ترامپ در سال ۲۰۱۷ با ۳٫۵ میلیارد دلار ثروت، در فهرست ثروتمندترین افراد جهان قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۶ نامزد انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری شد و به‌راحتی همۀ رقبا حتی هیلاری‌کلینتون را کنار زد. ترامپ تنها کسی است که بدون پیشینۀ سیاسی یا نظامی به ریاست‌جمهوری آمریکا برگزیده شده. او در ماه‌های نخست ریاست‌جمهوری، شمار زیادی از برنامه‌های کلیدیِ باراک اوباما را کنار گذاشت.
ترامپ آمریکا را از «شراکتِ ترانس‌پاسیفیک» (مشارکت سیاسی و اقتصادیِ کشورهای حاشیۀ اقیانوس آرام) و «پیمان پاریس» (توافقنامه در باب تغییرات اقلیمی) خارج کرد، بخش‌هایی از «پیمان کوبا و آمریکا» را لغو کرد «نیل گرساچ» و «برت کاوانا» را به دیوان عالی منصوب کرد و ورود شهروندان شش کشور با بیشترین جمعیت مسلمان (از جمله ایران) را به آمریکا با محدودیت مواجه کرد. از مهم‌ترین وقایع دوران ریاست‌جمهوری او، باید به خروج آمریکا از «برنامۀ جامع اقدام مشترک (برجام)»، اعمال «سیاست فشار حداکثری» و تحریم‌ها علیه ایران، کشتن«ابوبکر بغدادی» (رهبر داعش)، دیدار تاریخی با «کیم‌جونگ‌اون» (رهبر کرۀ شمالی)، جنگ تجاری با چین، اقدام برای کشیدن دیوار مرزیِ آمریکا و مکزیک، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، به رسمیت‌‌شناختن اورشلیم به‌عنوان پایتخت اسرائیل، کشتن [سردار شهید] قاسم سلیمانی (فرماندۀ سپاه قدس) و قراردادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروه‌های تروریستی اشاره کرد.
"اریک کورتِسا"، تحلیل‌گر ارشد، ستون‌نویس نشریۀ تایم و پژوهشگر سیاسی است که عموماً بر تحلیل رخدادهای کنگره، اخبار ویژۀ دونالد ترامپ و سیاست ملی متمرکز است. (نیاز به توضیح ندارد که هدف از انتشار این مصاحبه آشنایی با دیدگاه های تازه فردی است که شاید دوباره رییس جمهوری آمریکا شود و به همین خاطر تغییری داده نشده و اگر به ضرورت نکته ای اضافه شده باشد در قلاب (کروشه) آمده.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: دونالد ترامپ فکر می‌کند اشتباه مهمِ دورۀ نخستِ ریاست‌جمهوری‌اش را دریافته است. او می‌گوید: «من زیادی خوب بودم.»
جمعه دوازده آوریل، بیش از یک ساعت در کاخ رؤیایی‌اش واقع در پالم‌بیچ (شهرکی در فلوریدا) گپ می‌زنیم. دستیاران در نهارخوری طلاکاری‌شدۀ مشرف به زمین چمن، انتظار می‌کشند. وقتی اصرار می‌کنند مصاحبه را به پایان برسانم، بسیاری از مقامات پیشینِ کابینه را نام می‌برم که این‌بار از حمایت از ترامپ امتناع کرده‌اند. برخی علناً هشدار داده‌اند که او خطری برای جمهوریت است. از او می‌پرسم چرا رأی‌دهندگان باید به شما اعتماد کنند، درحالی‌که برخی افرادی که از نزدیک با شما کار کرده‌اند، اعتمادشان را از دست داده‌اند؟
واکنش ترامپ مثل همیشه کوبنده است و مشاوران ارشد پیشین خود را تحقیر می‌کند، اما انگار موج حملات، درس بزرگتری به او داده است. می‌گوید: «من به آنها اجازه دادم دست از کار بکشند، چون قلب دارم و نمی‌خواهم شرمندۀ کسی باشم.» ولی فکر نمی‌کنم بار دیگر این‌طور رفتار کنم. از حالا با کسی تعارف ندارم.»
با گذشت شش ماه از انتخابات ریاست‌جمهوری 2024، ترامپ نسبت به هر زمان دیگری در هر یک از مبارزات انتخاباتی پیشین خود، موقعیت بهتری برای پیروزی در کاخ سفید دارد. او در اکثر نظرسنجی‌ها، ازجمله در چندین ایالت از هفت ایالتی که احتمالاً نتیجه را تعیین می‌کنند، با اختلاف اندک از جو بایدن پیشی گرفته است. اما من نیامده بودم که در مورد انتخابات و مصیبتی که پس از آن پیش آمد، صحبت کنم یا اینکه از او بپرسم چگونه به اولین رئیس‌جمهور پیشین - و شاید آیندۀ - آمریکا بدل شده که با محاکمۀ جنایی مواجه می‌شود. می‌خواستم بدانم ترامپ در صورت پیروزی در دور دوم ریاست‌جمهوری چه خواهد کرد و چشم‌اندازش را از زبان خودش بشنوم.
آنچه در دو مصاحبه با ترامپ و گفت‌وگو با بیش از ده‌ها تن از نزدیک‌ترین مشاوران و معتمدانش بر من آشکار شد، خطوط کلیِ نوعی «ریاست‌جمهوری امپراتوری» است که آمریکا و نقش آن در جهان را دگرگون می‌کند. ترامپ به من گفت که برای پیشبرد «عملیات اخراج» برای بیرون‌راندن بیش از 11میلیون مهاجر از کشور آماده است. مایل است «اردوگاه‌های بازداشت مهاجران» را بسازد و ارتش ایالات متحده را در مرز و داخل کشور مستقر کند. او به ایالت‌های قرمز (جمهوری‌خواه) اجازه می‌دهد بر بارداری زنان نظارت کنند و کسانی را که ممنوعیت سقط جنین را نقض می‌کنند، تحت پیگرد قانونی قرار دهند. به گفتۀ مشاوران ارشد، او بنا به صلاحدید شخصی، از دریافت وجوه اختصاص‌یافته از سوی کنگره جلوگیری خواهد کرد.
ترامپ مایل است دادستان ایالات متحده را اخراج کند، چون فرمان او مبنی بر محاکمۀ شخصی را اجرا نمی‌کند و «سنت اجرای قانون مستقل» را که به زمان تأسیس آمریکا برمی‌گردد، نقض کرده است.
او برای هر‌یک از حامیانش که متهم به حمله به ساختمان کنگرۀ ایالات متحده در 6 ژانویه 2021 هستند، درخواست عفو دارد. بیش از 800 نفر از آنها به گناه خود اعتراف کرده‌اند یا از سوی هیئت‌منصفه محکوم شده‌اند. او ممکن است به یاری هم‌پیمانِ درحالِ جنگش در اروپا یا آسیا نیاید، اگر تشخیص دهد که آن کشور برای دفاع از خود هزینۀ کافی نمی‌کند. او خدمات مدنی ایالات متحده را از بین می‌برد، گارد ملی را به‌دلخواه در شهرهای آمریکا مستقر می‌کند، دفتر آمادگی برای مقابله با بیماری همه‌گیر کاخ سفید را می‌بندد و دولت را با افرادی پر می‌کند که از ادعای واهی او مبنی بر تقلب در انتخابات 2020 حمایت کرده‌اند.
ترامپ همان است که بود، با همان اهداف و نارضایتی‌ها؛ اما چیزی در سر دارد که او را مصمم‌تر و خویش‌باورتر از همیشه می‌نمایاند. می‌گوید: «وقتی برای اولین بار به واشنگتن رفتم، افراد معدودی را می‌شناختم و باید به مردم تکیه می‌کردم.» حالا شرایط جور دیگری است. مسئولیت‌های زیادی دارم و از سرسختانِ حزب‌جمهوری‌خواه گسسته‌ام. گارد قدیمی شکست‌خورده و هوادارانِ باقی‌مانده، مردم هستند. ترامپ درحالی وارد دور دوم ریاست‌جمهوری می‌شود که با انبوهی از سیاست‌گذاری‌ها و کارکنان وفادار همراهی می‌شود. همگی برنامه‌های مفصلی همسو با چشم‌انداز او دارند. می‌آید تا قدرت را در دستان مردی متمرکز کند که اشتهایش برای قدرت سیری‌ناپذیر است. "کِلین کانوی" (مشاور نزدیک او) می‌گوید: «فکر نمی‌کنم چشم‌اندازش معمای بزرگی باشد، اما مردم از شجاعت او حیرت خواهند کرد.»
دادگاه‌ها، قانون اساسی و کنگره نظرات متفاوتی در مورد تحقق اهداف ترامپ دارند. واشنگتن نیز راه‌های متعددی برای مقابله دارد. افشای اطلاعات در مطبوعات آزاد، حفاظت از افشاگران، نظارت بازرسان‌کل و موانع قضایی، کماکان وجود دارند. اگر ترامپ برنده شود، اردک لنگ* است.
*اردک لنگ در اصطلاحات سیاسی، سیاستمدار یا مقام منتخبی است که جانشینش از پیش انتخاب شده یا به زودی انتخاب خواهد شد.
او به‌رغم نظر برخی از حامیان، به تایم می‌گوید: «در پی لغو یا نادیده‌گرفتنِ ممنوعیت قانون اساسی در دورۀ سوم نیست.» افکار عمومی ناظر قدرتمندی است. ترامپ در میانۀ اعتراضات مردمی ناچار شد از شدت برخی از ابتکاری‌ترین طرح‌های دور نخست، ازجمله سیاست جداسازیِ خانواده‌های مهاجر بکاهد؛ همانطورکه "جورج اورول" در سال 1945 نوشت: «توان دولت‌ها در پیشبرد برنامه‌هایشان به خلق‌و‌خوی عمومیِ کشور بستگی دارد.»
این که می‌گویند هر انتخابات، نقطۀ عطف است، این‌بار به حقیقت می‌پیوندد. چشم‌انداز ترامپ برای حامیانش بی‌کران است و با حمایت جنبشی قدرتمند متشکل از پیروان واقعی، نوید انقلاب می‌دهد. حضور دوبارۀ او برای خیلی از کشورها و جهان، هشداردهنده است. "داگلاس برینکلی" (مورخ ریاست‌جمهوری) می‌گوید: «دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ می‌تواند «پایان دموکراسی ما» و تولد نظام نوینی مبتنی بر ریاست‌جمهوریِ استبدادی باشد.»
ترامپ نزدیک غروب به پاسیوی مارالاگو (عمارت تاریخی‌‌اش) قدم می‌گذارد. مهمانان اعیانش، استیک واگیو و برانزینوی کباب‌شده میل می‌کنند. روی صندلی می‌نشیند و همه برای تشویق‌کردن درنگ می‌کنند. شب درخشانی است. "استیو وین" (غول میلیاردر قمار و کازینو) هم این‌جاست. "مایک‌جانسون"، (رئیس مجلس نمایندگان)، پس از کنفرانس مطبوعاتیِ مشترک با رئیس‌جمهور پیشین شام می‌خورد و قوانینی را برای ممانعت از رأی‌دادنِ غیرشهروندان پیشنهاد می‌کند. می‌گوید: «رأی‌دادنِ آنها در انتخابات فدرال، غیرقانونی و حیرت‌آور است». حالش به‌وضوح خوب است و از این همراهی و حمایت سیاسی در لوای ترامپ، خوشحال به نظر می‌رسد.
ادامه دارد...
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان